رشد ۱۴ درصدی حیات وحش در خراسان رضوی
تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۱۵۹۱۱
به گزارش قدس خراسان به نقل از روابط عمومی محیط زیست خراسان رضوی، مهدی اله پور از نتایج برآورد جمعیت پستانداران حائز اهمیت در ۳۱ منطقه تحت مدیریت حفاظت محیط زیست استان خبر داد.
مدیر کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی با اشاره به اینکه امسال آماربرداری از وحوش به دلیل شرایط خاص بخصوص خشکسالیهای اخیر و شدت آن در سال جاری دشواریهای خاص خود را داشت، اظهار کرد: طی ۶۸ روز و با مشارکت حدود ۸۸۱ نفر، ۷۲۰ مسیر تعیین و با طی مسافتی بیش از ۳۵۰۰ کیلومتر برآورد جمعیت از پستانداران در عرصههای طبیعی استان انجام شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی بیان کرد: این برآورد جمعیت با هدف بررسی وضعیت زاد و ولد، شناسایی عوامل تهدید و نیز شناسایی مناطق مستعد برای ارتقا سطح حفاظتی اجرا میشود.
اله پور اظهار کرد: حسب نتایج و تحلیل کارشناسی تیمهای نظارت بر امور حیات وحش استان، روند زایش در جمعیت گونههای میش و بز در مقایسه با آمار مشابه در سال گذشته مطلوب ارزیابی شده که متأثر از امنیت زیستگاهی بوده است.
مدیر کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی افزود: به دست آوردن اطلاعاتی از اندازه و یا تراکم جمعیت حیات وحش پیش نیاز اصلی مدیریت حیات وحش است و اینکه جمعیت حیات وحش در منطقهای سیر صعودی یا نزولی دارد و برنامه ریزی ها برای آینده، نیاز به کسب اطلاعات دقیق از تعداد و تراکم و نحوه پراکنش حیات وحش در مناطق چهار گانه تحت مدیریت دارد.
وی گفت: سرشماری پستانداران با تمرکز بر گونههای علفخوار حائز اهمیت صورت میپذیرد و براساس آن گونههای قوچ و میش اوریال، پازن و بز و آهو شمارش میشوند، ضمن اینکه سایر گونههای مشاهده شده نیز در این ویژه برنامه در صورت مشاهده، مستند سازی خواهند شد.
اله پور گفت: در سال جاری جمعیت سه گونه قوچ و میش، آهو و کل و بز در سال جاری نسبت به سال قبل ۱۴ درصد افزایش جمعیت را نشان میدهد.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: خراسان رضوی حیات وحش پستانداران خراسان رضوی محیط زیست حیات وحش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۱۵۹۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیطزیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعتگرایی ظهور یافت.
نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی) در مقالهای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعهشناسی ایرانی» به این موضوع اشاره میکند که اهمیت به محیطزیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسانمحوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعتمحورانهای را شکل داده که در آن محیطزیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.
* محیطزیست و مناطق حفاظت شده
به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیتهای انسانی دانسته شده است و از همینجا مرزهای محیطزیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه حفاظت شده میشناسیم پدید آمد. شکلگیری این مرزها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیطزیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمیگردد.
او در ادامه مینویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجههای محدودی که در اختیار شورای شکار قرار میگرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بومشناختی اهمیت ویژهای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.
* ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
آذری مینویسد مراتع و جنگلهای واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیتهایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.
آذری در ادامه توضیح میدهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرزها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیتهای موجود، محیطزیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نامهای پارکهای ملی، پناهگاههای حیاتوحش، مناطق حفاظتشده و آثار طبیعی ملی تعریف و ردهبندی شد.
* جهان مدرن و محیطزیست
این پژوهشگر در ادامه مینویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده با ملاکهای جهانی و حتی نامهای رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرزها هرگز نیازی به انطباق با زیستبوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیدهاند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهرهای مدرن و نیازهای فزایندهاش بود که محیطزیست را متأثر میساخت.
این نویسنده در جمعبندی این پژوهش به این موضوع اشاره میکند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرزها تهدید شد عمدتاً فعالیتهای جامعۀ روستایی بود. جامعهای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرزهای جغرافیایی و مرزهای بهرهبرداریاش حریصتر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرزها از دوسوی این جبههها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیطزیست در همە ابعاد و شاخصهایش را هدف گرفته است.
انتهای پیام/